Dom jednorodzinny został zaprojektowany na małej działce przy jednej z poznańskich ulic z zabudową z lat 70 i 80 w dzielnicy Grunwald dla 4 osobowej rodziny. Co ciekawe – działka inwestora jako jedyna nie jest zabudowana – za to mocno zadrzewiona. I to właśnie chęć pozostawienia istniejącego zadrzewienia mocno wpłynęła na formą domu.

Miejscowy plan nakazuje zabudową wzdłuż obowiązującej linii zabudowy oddalanej 5m od granicy działki, chodnika i dość ruchliwej ulicy. Ekspozycja względem stron świata najkorzystniejsza jest tez od strony drogi. I tu pojawił się konflikt – otwarcie na słońce to również otwarcie na wzrok przechodniów i hałas z ulicy.

Rozwiązaniem, łączącym wymogi miejscowego planu, chęci otwarcia domu na południe i

pozostawienia drzewostanu, było zaprojektowanie strefy buforowej – ogrodu wewnętrznego, który jest „zielonym pokojem” i przedłużeniem przeszklonego salonu. Wydzielony jest on za pomocą okiennic, które wykonane są z tego samego materiału co elewacje domu – białych, lekko połyskliwych paneli aluminiowych. Okiennice, dzięki temu że są ruchome i sterowalne – dopasowują się do wymogów mieszkańców domu – jednocześnie odgradzając ich od hałasu i wzroku przechodniów.

Na dachu budynku zaprojektowano nasłoneczniony przez cały dzień ogród z zadaszonym tarasem i kuchnia letnią. Pod budynkiem zlokalizowano zaś garaż podziemny z częścią techniczną.

 

Źródło: PL.architekci sp. z o.o.

Autorzy projektu: Bartłomiej Bajon, Katarzyna Cynka, Marcin Kozierowski

http://www.plarchitekci.pl/