Właściciele działki totalnie zakochali się w tym miejscu, które stało się punktem wyjścia do projektu domu. Dom znajduje się na terenie Parku Regionalnego powiatu wileńskiego. Projekt jest rekonstrukcją starego budynku z zachowaniem jego dawnej lokalizacji z uwzględnieniem wszystkich dawnych parametrów zabudowy.

Głównym celem było ożywienie opuszczonego budynku poprzez stworzenie nowej jakości i estetyki architektury. Dawne zabudowania znajdowały się w malowniczym krajobrazie, na szczycie parkowego wzgórza.

W takim kontekście decyzja o subtelnej integracji architektury z niepowtarzalnym krajobrazem wydawała się jedyną słuszną opcją. Regulamin parku chroni i zachowuje formy tradycyjnej architektury. Kształty i materiały budynków są tradycyjne. Zaprojektowano dwie wydzielone bryły budynków.

Główny dom mieszkalny znajduje się w górnej części działki, a magazyn w dolnej. Budynek otoczony jest granitową nawierzchnią połączoną z trawnikiem tworzącym naturalny kontekst.

Niski drewniany płot stanowi subtelną granicę terenu. Nie ma tu zieleni i kompozycji roślinnych zaprojektowanych przez człowieka, tylko kilka świeżo posadzonych sosen, które są kontynuacją runa dawnych sosen. Budynki odzwierciedlają spokojną, stabilną kulturę projektowania architektonicznego. Główna bryła budynku wkomponowana jest w wzgórze i jest przez nią częściowo zakryta. Nie ma tu celu dominacji z naturą a wszystkie naturalne krajobrazy są zachowane. Taka relacja daje poczucie wrażliwości i plastyczności.

Elewacje wykonane są z naturalnego drewna cedrowego. Ten materiał jest tradycyjny i niezawodny – nie tylko zapewnia długotrwałą ochronę, ale także jest trwały. Detale okien i drzwi są wykonane z miedzi.

Podsumowując, w całym projekcie wykorzystywane są tylko ekologiczne i zrównoważone materiały. Konstrukcja budynków wykonana jest z drewna sosnowego. Do izolacji cieplnej zastosowano naturalną wełnę drzewną. Ściany wewnętrzne pokryte są glinianym tynkiem a odpowiednią wentylację zapewnia system wentylacji naturalnej.

Miejsce okolice Wilna, Litwa.

fot. Norbert Tukaj, projekt: Arches