Dom położony jest na wzgórzu w Alpach Szwajcarskich, na wysokości 1070 m n.p.m., z widokiem na dolinę Rodanu wpadającą do jeziora Léman. Jest w pełni autonomiczny w zakresie wody i energii elektrycznej a ogrzewanie zapewnia kominek opalany drewnem pochodzącym z lasu znajdującego się na działce.

Blisko natury

Pod względem powierzchni nowa konstrukcja jest identyczna z konstrukcją dawnej zrujnowanej stodoły. Idea dotyczyła stworzenia domu blisko natury, w którym kominek emituje ciepło, tak jak kiedyś po dotarciu do chaty także należało rozpalić ognisko, aby ją ożywić. Aby osiągnąć komfort w domu trzeba trochę wysiłku, podobnie jak w pierwotnych zabudowaniach. Gdy pada deszcz, odgłos kropel spadających na dach z gontów wzmacnia poczucie bliskości z naturą.

Czynnik ludzki

Wkład ludzki jest niezbędny, dom nakłada drobne obowiązki, takie jak zbieranie i rąbanie drewna, usuwanie popiołu z kominka, drobne zadania, które mają sens i poczucie świadomości, że podczas gotowania obfitego posiłku na piecu opalanym drewnem generowana jest gorąca woda do prysznica.

Pierwotny luksus

Minimalistyczne meble nie odwracają uwagi od ciągle zmieniających się widoków i zapewniają podstawowy komfort. Przestrzeń stwarza poczucie prymitywnego luksusu.

Technologia

Drewniana rama została wyprodukowana, zaizolowana i zmontowana w niecały dzień, a cement na potrzeby projektu został wyprodukowany w tej samej miejscowości. Dach pokryty jest łupanym gontem z modrzewia a okładzinę zewnętrzną i okładzinę wewnętrzną pozyskano z pobliskiej produkcji.

Łupane gonty modrzewiowe dają dużą odporność i są używane w ten sposób od tysięcy lat. Okładzina, w całości wykonana jest z lokalnego świerku, jest delikatniejsza, ale chroniona przez wystający okap, ułożona pionowo i dobrze wentylowana, będzie trwała.

Fot. Tonatiuh Ambrosetti, David Cloux

Architekt: Cloux Architecture