TEŻ… kostka z betonu, w trakcie przebudowy.

Dom został wybudowany w latach siedemdziesiątych XX wieku w Poznaniu, jako realizacja projektu typowego tak zwanej „modernistycznej kostki”.

Cechą charakterystyczną dla tego typu domów jest rzut na planie zbliżonym do kwadratu, dwie kondygnacje użytkowe w tym wysoki, podpiwniczony parter usytuowany na niespełna dwóch metrach wysokości nad poziomem terenu.

Klienci chcieli zamieszkać w  funkcjonalnym domu, zminimalizować przestrzeń magazynową oraz zmniejszyć dystans pomiędzy przestrzenią dzienną i otoczeniem. Zdecydowano się m.in na: wyburzenie wszystkich istniejących dobudówek, które z czasem „przyrosły” do głównej bryły, wycięcie stropu pomiędzy piwnicą a parterem, zasypanie piwnicy, oraz usunięcie wewnętrznych ścian działowych. Dzięki tym zabiegom udało się stworzyć przestronny, jasny parter na poziomie wejścia do domu i wyjścia do ogrodu.

Nowa, otwarta przestrzeń dzienna to salon połączony z jadalnią i  kuchnią, niewielka spiżarnia, oraz łazienka. Na piętrze znajdują się trzy sypialnie i łazienka. Poprzez umieszczenie dużych otworów okiennych na każdej ze ścian, wnętrze zyskuje odpowiednią ilość światła przez cały dzień.

Kwadratowe, różnej wielkości okna rozmieszczone na każdej z elewacji są osadzone częściowo w istniejących nadprożach. Całość utrzymana jest w prostym, surowym, charakterze, dominuje tutaj beton i bielone drewno.

• ZESPÓŁ PROJEKTOWY:Małgorzata Siekanko,Paulina Wielgosz-Konewka, Marta Sękowska – Kulińska
• KONSTRUKTOR: Maciej Kaleta
• KOLAŻE: Hanna Podladowska
• POWIERZCHNIA UŻYTKOWA:120 m2