Znajdujący się w Owczarni dom (183 m2) w znacznym stopniu swoją formę zawdzięcza właścicielom, którzy szukając swoistej, niepowtarzalnej bryły, pozwolili na kompozycję przestrzenną odbiegającą od archetypu domu. Budynek zyskał miano „sarkofagu”, „pancernika”, „kryształu”.

Czteropłaszczyznowy, niesymetryczny dach o różnych kątach nachylenia połaci pokryty został grafitową blachą, której panele spływają na ścianę północną i wschodnią, tworząc jednolitą skorupę. Ścianę południową i zachodnią wykończono deskami drewnianymi łączącymi się z drewnianą płaszczyzną tarasu, stanowiącego nierozłączny kompozycyjnie element bryłowej układanki.

 

Ostateczna geometria domu odzwierciedla zaprojektowaną funkcję. Kalenica dachu wznosi się od parteru do poziomu piętra, umożliwiając wykorzystanie zwiększającej się wysokości pomieszczeń. Nad pokojami dzieci powstają antresole, nad pomieszczeniem gospodarczym wysoka przestrzeń do składowania, nad łazienką i garderobą przestrzeń magazynowa. W strefie korytarza widać wzbijającą się ku górze płaszczyznę dwuspadowego, niesymetrycznego dachu i wznoszące się coraz wyżej dźwigary. Dach osiąga wysokość graniczną nad pomieszczeniami piętra. Osiągnąwszy najwyższą rzędną, struktura dachu gwałtownie opada, tworząc bardzo bogate tektonicznie wnętrze. W narożniku salonu odkryta więźba dachowa osiąga najniższy poziom. Zmieniająca się wysokość pomieszczenia i wiązary o różnej geometrii sprawiają, że wnętrze nabiera dynamiki i niepowtarzalności.

 

Istotną wytyczną projektową było wpuszczenie maksymalnej ilości światła do salonu. Strefę dzienną usytuowano w najbardziej nasłonecznionej części działki. Długie horyzontalne okno łapie promienie słoneczne w południe, a wysokie pionowe okna zapraszają słońce od zachodu.

 

Na parterze znajduje się strefa dzienna – salon, jadalnia, gabinet, kuchnia oraz strefa sypialni dla dzieci – dwa pokoje, łazienka. Na górze, w najwyższej części domu, zaprojektowano sypialnię rodziców z łazienką i garderobą.

Wolnostojący kominek z wysuniętą, długą, stalową rurą nierdzewną umieszczony został w najniższym narożniku domu, w salonie. Wnętrza pozostają bardzo surowe, a wykończenie stanowić będą materiały użyte na etapie stanu surowego, m.in. ściany ceglane, posadzki i stropy betonowe.

Projekt: 2014 r. – BECZAK / BECZAK / ARCHITEKCI – arch. Magdalena Beczak, arch. Maciej Beczak

Wizualizacje arch. Jarek Borowski

Zdjęcia: Jan Karol Gołębiewski – jankarol.com

www.beczak.pl

https://www.facebook.com/Beczak-Beczak-Architekci-385372801670527/