Koncepcja domu dla fotografa i jego rodziny (2+2) jest wynikiem szukania optymalnego rozwiązania przy ograniczonym, skromnym budżecie. Z tego też względu zamiast budowania na działce osobnych obiektów: studia fotograficznego i domu, zrodził się pomysł połączenia obu przestrzeni pod jednym dachem.
Koncepcja
Proponowana przestrzeń (dwa w jednym) ma elastyczny charakter. Gdy zajdzie taka potrzeba, studio o powierzchni 70 m2 może zostać powiększone do powierzchni 100 m2 kosztem powierzchni salonu. Możliwość taką zapewniają przesuwane na szynach schody na piętro, które zintegrowane ze ścianą i biblioteką oddzielają oba pomieszczenia. Należy zaznaczyć, iż ekstremalny układ na korzyść studia nie utrudnia niezależnego funkcjonowania domu dla czteroosobowej rodziny. W takim przypadku rolę salonu przejmuje obszerna jadalnia z wyjściem na taras. Dodatkowymi elementami oddzielającymi są przesuwne zasłony, które w przestrzeniach ogólnodostępnych pełnią rolę mobilnych ścian nadających wnętrzu kameralność.

Pracownia Architektury Głowacki
Struktura i układ domu
Struktura i układ domu wynika z konieczności pomieszczenia obszernego studia o znacznej wysokości i określonej (minimalnej w tym wypadku) szerokości i długości. Ponadto istotny wpływ na decyzje projektowe, poza orientacją, wielkością i kształtem działki, miał plan miejscowy narzucający konieczność zastosowania stromych dachów pokrytych dachówką ceramiczną lub materiałem dachówko-podobnym. Dom, zamknięty w wydłużonym prostokątnym obrysie przybrał formę dwuspadowej stodoły. Jego otwartą, wysoką kubaturę centrum (studio + salon) ujmuje klamra niższych pomieszczeń na obu krańcach – w przyziemiu i poddaszu. Na parterze od wschodu studio otoczono pomieszczeniami pomocniczymi, a salon z kuchnią i jadalnią od zachodu. Sypialnie ulokowano po obu stronach na piętrze, oddzielając rodziców od dzieci. Łącząca je kładka ma dodatkowe znaczenie funkcjonalne – umożliwia fotografowi wykonywanie zdjęć z góry. Dzięki takiej organizacji przestrzeni można uzyskać wygodne i efektywne doświetlenie pokoi przeszkleniami w ścianach szczytowych, nie perforując dachu licznymi oknami połaciowymi (studio wymaga raczej łatwego zacienienia, aniżeli oświetlenia naturalnego). Przy tak znacznej kubaturze ograniczenie ilość przeszkleń ma znaczenie, tym bardziej, że zastosowano duże, przesuwne szyby zapewniające otwarcie na ogród. Zostały one celowo wycofane w stosunku do ścian elewacji, by tworzyć naturalne wnęki (loggie i zadaszenia) przed wyjściem na zewnątrz.
Studio i pomieszczenia mieszkalne mają charakter nieco przemysłowy, w których dominuje beton (nieotynkowane, betonowe stropy, betonowa wyspa kuchenna z kominkiem, betonowe podłogi pokryte żywicą). W odróżnieniu do ciemnej elewacji domu – czarnych, tynkowanych ścian i czarnego gontu bitumicznego na dachu, wnętrze zaprojektowano jako jasne – w kolorze bieli i szarości. Większość dobytku ukryto w szafach wnękowych, maksymalizując efekt uwolnienia przestrzeni i jej przearanżowywania. Projekt przewiduje parkowanie samochodów na zewnątrz w obrębie działki, lecz gdy domownicy wylatują na wakacje można je łatwo wprowadzić do przestrzeni studia.

Pracownia Architektury Głowacki

Pracownia Architektury Głowacki

Pracownia Architektury Głowacki
Źródło: Pracownia Architektury Głowacki www.paglowacki.pl